προπεραίνω

Α

τελειώνω κάτι προηγουμένως («ἡ πρὸς ἁπάντων προπεπερασμένη γνῶσις», Απολλ. Δύσκ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + περαίνω «τελειώνω»].